KAYALARDAN GELEN LEZZET

 Yazın son denizine galiba Seferihisar'da girmiş olacağım...Ama daha 22 Ekim'de Karaot tohum şenliği var:) Hatta pastırma yazı var:)) İşte bu son deniz kenarı günlerinde son denize girme seferinden dönerken, bir de ne göreyim... Anamur'da yedikten sonra hayatta en sevdiğim turşu olan kaya koruğunun capcanlısı duvar dibinde bitmiş. Zamanı mı diye düşünmeden kopardım havluya sardım, eşyaları kargoya verip, kaya koruklarını ellerimle bir bebek misali İstanbul'a kadar taşıdım. Benim için o kadar kutsal... 

Gelir gelmez de yapmadım...galiba üç gün kadar da dayandılar, boru değil kaya koruğu... Sonra çiçeklerini ayrıdım, tohumlarını da ayırdım. İsyanbul'da boğazın çeşitli yerlerine ekeceğim, size de bildireceğim:))

Şu yaprakların güzelliği...Tadı da nasıl desem baharlı, ekşili, etli, çörek otumsu, doğaiçinden bir lezzet. Sonra turşusu nasıl yapılır diye internete baktım, önce bunlar gerçekten kaya koruğu mu diye bak dedi annem, uyardı. Tadından dolayı şüphem yoktu, çiğkende şahane, ama nolur nolmaz baktım.

O bir kusursuzdu, o bir vefalıydı ve o bir hayırlıydı ki turşusu yapılmalıydı. E, önümüz kış... Korkarım önümden de yakın, bugün o gün. Ama sırtım pek, içim rahat, turşumu kurdum:)

O kadar da kolay ki, yeter ki kaya koruğunu bulun, baharda bağlarbaşı'na pazara geliyormuş, duyduk demeyin:) Durur muyum, domatesleri de kuruverdim gitti:))

Kaya koruklarını önce kaynar suya atıp 5 dakka pişirdim, sonra çıkardım süzdüm, soğumaya bıraktım. Klor yüzünden musluk suyu kullanmadan bire bir su ile sirke ve isteğe göre kaya tuzu ile sarımsakları bir kavanozda karıştırdım, içine de bastım korukları... Şimdiden kokusunu duyar gibi oluyorum. Karanlık ve ağzı sıkıca kapalı bir şekilde bekliyorlar. 10 güne hazır olur. Ben kavanozları kapatalı 5 gün oldu.

Asla asla durmayın, durmaksızın arayın. Lezzetin sırrı malzeme gerisi internette!